Szkaplerz, obok Różańca, to jedno z podstawowych nabożeństw Maryjnych. Stolica Apostolska zaliczyła Szkaplerz do sakramentaliów. W ten sposób potwierdziła przywileje Szkaplerza i związane z nim obietnice.
O historii Szkaplerza
Historia szkaplerza karmelitańskiego sięga XII wieku. Wówczas duchowi synowie Proroka Eliasza –zwani Braćmi Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel- prowadzili życie modlitewne na Górze Karmel w Palestynie. Wkrótce jednak musieli opuścić Ziemię Świętą ze względu na prześladowania. Najpierw udali się na Sycylię, a później do Francji i Anglii. W Europie spotkały ich jednak różne trudności, a nawet na poważne niebezpieczeństwa, które mogły spowodować kasację Zakonu. Największe niebezpieczeństwo związane było z dekretem Soboru Laterańskiego IV z 1215, który zabraniał zakładania nowych zakonów. Zgodnie z dekretem nie uznawano także istnienia tych zakonów, które nie były oparte na oficjalnie zaaprobowanych przez Kościół klasycznych regułach.
Jednym z tych, który widział wielkie niebezpieczeństwo grożące Zakonowi, był ówczesny Generał Zakonu – św. Szymon Stock z Anglii. Błagał on żarliwie Najświętszą Pannę o pomoc, po czym w nocy z 15 na 16 lipca 1251 ujrzał Najświętszą Maryję Pannę w otoczeniu Aniołów, która podała mu Szkaplerz w kolorze brązowym. Matka Boża powiedziała do św. Szymona Stocka: „Przyjmij najmilszy synu Szkaplerz twego Zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania”.
Interwencja Matki Najświętsza okazała się nadzwyczaj skuteczna. Otóż nie tylko nie rozwiązano Zakonu, ale ponadto mogły powstawać nowe klasztory. Św. Szymon Stock zaopatrzony w listy polecające papieża zakładał nowe klasztory, m.in. w Szkocji, Irlandii, w Brukseli, w Liege, w Malines, w Gandawie i w Utrechcie.
W XIV wieku Matka Najświętsza ukazała papieżowi Janowi XXII i przekazała mu polecenie szczególnej opieki nad „Jej Zakonem Karmelitańskim’. Jednocześnie przekazała wielkie obietnice (obfite łaski i zbawienie) tym, którzy należą do Zakonu Karmelitańskiego i wiernie wypełniają swoje śluby zakonne. Obietnice te dotyczą też osób, które należą do Bractwa Szkaplerznego i zachowuję cnotę czystości według swego stanu oraz modlą się za Kościół. „Przywilej sobotni” to szczególna i nadzwyczajna łaska obiecana przez Matkę Bożą: „Ja, ich Matka, w pierwszą sobotę po ich śmierci, wyzwolę ich z czyśćca i zawiodę na górę życia wiecznego”
Obietnice związane ze Szkaplerzem karmelitańskim
- Wszyscy, którzy noszą Szkaplerz święty mają zagwarantowaną opiekę Matki Najświętszej co do duszy i ciała – w ziemskim życiu, a szczególnie w godzinie śmierci.
- Ten, kto umrze mając na sobie szkaplerz – nie zostanie potępiony.
- Każdy, kto z pobożnością nosi Szkaplerz i zachowuje czystość według swego stanu- zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swej śmierci.
- Osoby noszące Szkaplerz są duchowo złączone z Zakonem Karmelitańskim i uczestniczą w ich duchowych dobrach w życiu ziemskim i po śmierci (Mszach świętych, modlitwach, umartwieniach, postach itp.).
Modlitwa do Matki Bożej Szkaplerznej
O Maryjo, Ty na różne sposoby spełniasz misję Pośredniczki wszelkich łask. W znaku Szkaplerza świętego spodobało się Tobie dać mi wyraz uprzedzającej miłości. Przez ten widzialny znak Twej obrony wzywasz mnie do skromności, umartwienia i modlitwy. Dopomóż mi tak praktykować te cnoty, abym zasłużył/a na miłość Twego Niepokalanego Serca, a dla bliźnich stał/a się dobrym przykładem.
Noszącym szkaplerz obiecałaś pomoc wśród niebezpieczeństw, zachowanie od piekła i rychłe wyzwolenie z czyśćca. Dopomóż mi tak żyć, abym dostąpiła wszystkich łask i przywilejów, jakie przyobiecałaś noszącym Twą świętą szatę.
O Dziewico Maryjo, mistyczna Gwiazdo Góry Karmel, oświeć i prowadź mnie drogą doskonałej miłości, abym doszedł (doszła) do wielbienia Boga i dziękowania Tobie w niebie. Amen.
Obowiązki przyjmujących Szkaplerz Święty
- Poświęcony Szkaplerz należy przyjąć rąk kapłana lub upoważnionej osoby.
- Nosić Szkaplerz według swej możliwości.
- Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa Szkaplerznego (zwykle „ Zdrowaś Mario” lub „Pod Twoją obronę…”)
- Szerzyć cześć Matki Najświętszej i naśladować Ją w Jej cnotach
Praktyki zalecane członkom Bractwa Szkaplerznego (sugestie)
- Poprzez codzienne, czyste i nieskazitelne życie stawać się godnymi macierzyńskiej miłości Matki Najświętszej i godnymi Jej obietnic.
- Prowadzić życie sakramentalne; regularnie przystępować do Sakramentu Pokuty (przynajmniej raz w miesiącu) i Komunii Świętej, szczególnie z okazji świąt Matki Bożej.
- Nawiedzać kościół przy różnych okazjach i modlić się do Matki Najświętszej
- Szerzyć nabożeństwo do Szkaplerza Świętego
- Jeśli to możliwe, brać udział w procesji szkaplerznej w kościele karmelitańskim
- Praktykować systematycznie jakieś dobrowolne wyrzeczenie lub małe umartwienie
- Interesować się historią, rozwojem i duchowością Zakonu Karmelitańskiego
- Wspierać Zakon Karmelitański przez modlitwę, jałmużnę i zjednywanie mu przyjaciół.
Uwaga: Szkaplerz można zamienić na medalik, który posiada z jednej strony wizerunek Serca Pana Jezusa, a z drugiej strony wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej.
Szkaplerz nosili i gorliwie propagowali nabożeństwo do Szkaplerza Świętego m.in.: św. Alfons Liguori, św. Wincenty Pallotti, św. Jan Maria Vianney, św. Bernadetta Soubirous, św. Papież Pius X, papież Bendedykt XV, św. Maksymilian Kolbe, bł. Papież Jan Paweł II i in.
Źródła: